Het is alweer een tijd geleden dat ik wat heb geschreven, maar geen bericht is goed bericht.
Gisteren, 17 oktober-2012, was een spannende dag voor ons. We werden weer in het ziekenhuis verwacht voor de maandelijkse long controle. De slapeloze nachten en stress vooraf waren weer duidelijk aanwezig. Ik ben bang dat de angst op uitzaaiingen nooit zal verdwijnen maar gelukkig zagen de gemaakte longfoto's er heel goed uit. Er was geen enkel spoor van uitzaaiingen zichtbaar. Mijn oncoloog liet merken dat ze zeer tevreden was met de resultaten. De afgelopen weken hebben wij veel oneerlijke en verdrietige verhalen gehoord over lotgenootjes. De verhalen laten ons merken dat ik tot nu toe van heel veel geluk mag spreken. Na het gesprek met mijn oncoloog hebben we een bezoekje gebracht aan de afdeling kinderoncologie. Het blijft onmenselijk om te zien hoeveel kinderen een zware strijd moeten leveren om een gezond en beter leven te krijgen.
Op 4 december 2012 hebben wij weer belangrijke dag in het ziekenhuis. Op die dag krijg ik een gesprek met de oncoloog over de gemaakte longfoto en een gesprek met de orthopeed over de gemaakte röntgenfoto van het been. Wij hopen het jaar dan goed af te kunnen sluiten zonder krukken.
