donderdag 10 mei 2012

Een flinke tegenslag

Op zaterdag 28 april 2012 zijn we terug gekeerd in dit koude landje. Een fantastische vakantie hebben wij met zijn alle in Curacao gehad. Het zwemmen ging goed, de vermoeidheid verdween en ook de hydrotherapie oefeningen (lopen in het water) waren een eitje. We zijn goed uitgerust terwijl we veel van het eiland hebben gezien. Zeker een aanrader om een keer heen te gaan!
Op dinsdag 8 mei 2012 stond ons eerste ziekenhuis bezoek alweer te wachten. Een rontgenfoto van het been. We moesten ons vroeg melden in het ziekenhuis. Na vier foto's mochten we plaats nemen in de wachtkamer van de orthopeed. Na een tijdje werden we geroepen en kregen we de foto's te zien. Ik moet altijd een paar keer slikken. Dat er zo'n bouwwerk in mijn been zit wil ik nogal snel vergeten. Een niet zo'n vrolijke blik van de orthopeden.. Er is geen botgroei geconstateerd. De specialisten maken zich zorgen. Het bot kan dood zijn gegaan. Als dat het geval is dan zal het bot nooit gaan groeien en zal ik nooit meer kunnen gaan belasten dan de 20kg waar ik nu op zit. Ik kies ervoor om daar zo snel mogelijk antwoord op te krijgen.
Op woensdag 9 mei 2012 moesten we weer naar het ziekenhuis. Dit keer voor een botscan. Een botscan kan aantonen of het kuitbeen nog leeft of niet. We hebben 2,5 uur erover gedaan om het contrast vloeistof (Nucleair middel) in de aderen te krijgen. Mijn aderen zijn blijkbaar nog bezig om te herstellen van de chemokuren. De botscan volgde een aantal uur later en duurde circa 30 minuten. De uitslag zouden we de volgende dag telefonisch te horen krijgen.
Op donderdag 10 mei 2012 ging om 11.00uur de telefoon. Mijn vader heeft de telefoon opgenomen en al snel zag ik aan zijn blik dat het niet goed was. We hebben een bevestiging gekregen van ons vermoeden, het bot is dood. Iets wat nog nooit eerder in het AMC is voorgekomen. De opties worden besproken. Er moet een nieuwe operatie gaan plaats vinden. We besluiten voor een operatie waarbij mijn dode kuitbeen eruit wordt gehaald. Het levende kuitbeen uit mijn andere been zal de plaats gaan vervangen met daar om heen een donorbot. Als deze operatie slaagt zal mijn kuitbeen gaan groeien en het donorbot langzaam gaan opeten. Het kuitbeen zal de functie uiteindelijk gaan overnemen. Het zal weer een lang traject worden maar uiteindelijk gaan we voor been behoud. Het is de bedoeling dat ik zo snel mogelijk weer kan lopen zonder krukken. De operatie willen we daarom ook zo snel mogelijk gaan doen. Een datum hebben we nog niet maar de verwachtingen zijn in juni.