vrijdag 13 juni 2014

Oneindig verdriet

Het is een lange tijd stil geweest op mijn blog. Dat kwam omdat alles goed met mij ging. Ik probeerde mijn leven weer op de rails te krijgen en dat lukte goed. Zo heb ik mijn rijbewijs en propedeuse weten te halen en hebben mijn vriend en ik een nieuwbouw huis gekocht. Het leven begon mij weer toe te lachen.

Op 20 mei 2014 moest ik naar het AMC voor de 6 wekelijkse controle. De controle bestaat altijd een Thorax foto (longfoto) en aansluitend een snelle analyse van de oncoloog. De oncoloog vertelde dat de longfoto er goed uit zag. Opluchting! Het blijft toch elke 6 weken spannend. Twee dagen later, op donderdag 22 mei, ging de telefoon. Het was mijn oncoloog met het verzoek of ik zo snel mogelijk een CT-scan wilde gaan maken. De oncoloog vertelde mij nog aan de telefoon dat dit vaker gebeurd en dat het vaak om een onschuldige bacterie gaat. Het AMC wilt dan alle mogelijke twijfel uitsluiten.

Op vrijdag 23 mei kon ik terecht voor de CT-scan. Tijdens de rit naar het AMC speelt er van alles door je hoofd. Direct nadat de foto was genomen kon ik op gesprek bij de oncoloog. De definitieve uitslag was bekend, de genadeklap. Er zijn uitzaaiingen gevonden in beide longen, te veel uitzaaiingen. Opereren is bij zoveel uitzaaiingen onmogelijk, en ook chemotherapie zal niet meer gaan helpen. Mijn oncoloog gaf aan dat ik misschien in aanmerking kan komen voor een experiment in Leiden. Maar dat het experiment mij waarschijnlijk niet meer zal gaan helpen. Ik moet rekening houden met ergste scenario.

Pas twee weken later konden we terecht in het LUMC in Leiden. Daar werd ons definitief verteld dat ik niet meer zal genezen. Het experiment, een longspoeling, is voor mij niet mogelijk omdat er niet alleen uitzaaiingen zijn gevonden in de longen, maar ook op mijn longvliezen. Er is nog een chemotherapie die misschien wat tijd zal rekken maar ook daar krijgen we geen garantie voor. Een tijdsbestek hebben we niet gekregen maar ik mag over 4 weken weer een scan maken om te kijken hoe snel het groeit. Het ziekenhuis adviseert ons om te gaan beginnen met leuke dingen doen omdat ik me nu nog goed voel. Pas als ik veel klachten krijg kan ik ervoor kiezen om te beginnen met 18 weken chemotherapie, maar of ik dit dan nog wil weet ik nog niet.