dinsdag 30 augustus 2011

Doe een wens

Na een paar gesprekken met Stichting Doe Een Wens hebben we te horen gekregen dat mijn wens in vervulling gaat. Ik ga na mijn kuren, als afsluiting, met mijn familie naar Portugal om te zwemmen met dolfijnen!! Een heel leuk vooruitzicht dus.
Het vervelen is al begonnen, gelukkig krijg ik veel bezoek van mijn lieve familie en vrienden. De eerste week na de operatie zit er al op, nog elf weken te gaan...misschien valt het allemaal wel mee. De oefeningen die ik van de fysiotherapeut heb meegekregen gaan naar mijn idee goed. Ik blijf voor mezelf doelen stellen want dat thuis zitten is niets voor mij. Laat de tijd dus maar snel gaan!

vrijdag 26 augustus 2011

Gelukkig weer thuis

Het was wat passen en meten maar ik ben goed in de auto gekomen om naar huis te rijden. We hebben het hier omgebouwd tot een half ziekenhuis maar ik vind het heerlijk om weer in mijn vertrouwde omgeving te zijn. Ondanks de 84 nietjes in mijn been is de pijn zonder pijnstillers redelijk te doen. De hechtingen beginnen al een beetje te trekken en te jeuken, een goed teken dus! Nu begin ik me langzaam voor te bereiden op de drie maanden waarin ik niet mag lopen. Wat een hel zal dat worden maar ook dat zal weer voorbij gaan!

donderdag 25 augustus 2011

Laatste nachtje in het ziekenhuis

Na een paar vreselijke dagen in het ziekenhuis mag ik dan waarschijnlijk morgen al naar huis. De morfine is de dag na de operatie al gestopt en het verband is er gister afgehaald. Het litteken is erg groot en ziet er vreselijk eng uit vanwege krammetjes die er dinsdag over een week uitgaan. Gelukkig zijn alle artsen tevreden met het resultaat en kan het revalideren beginnen. Vandaag ben ik al uit bed geweest en dat gaat allemaal beter als verwacht. Lopen zal ik helaas pas na een paar maanden mogen doen.

dinsdag 23 augustus 2011

De operatie

Om 07.00uur werden we wakker gemaakt om ons voor te bereiden op de operatie. Ik kreeg alvast wat kalmeringspilletjes om rustig te worden. De operatiejurk werd aangedaan en om 08.00uur werden we naar de OK gereden. Twee artsen stonden in de file dus de operatie begon officieel om 09.00uur. In de tussentijd hebben mama en ik nog even een muziekje op gezet om wakker te blijven. Toen beide artsen aanwezig waren en ik ze nog succes heb gewenst ben ik in slaap gevallen door de narcose. Na een operatie van 12 uur werd ik al wakker in de operatiekamer gelukkig is alles goed gegaan. In totaal 2.2 liter bloed kwijt geraakt en ben ik nu net pas aangekomen op de tienerafdeling waar ik de rest van de week lig. Morgen komt de arts langs om naar de wond te kijken, hopelijk kan ik snel weer bewegen

zondag 21 augustus 2011

Zenuwachtig

Na een emotioneel afscheid van de familie zijn mama en ik naar het ziekenhuis gereden. We hebben ons eerst op de afdeling F8noord Kinderoncologie gemeld waar ik alvast ben aangeprikt voor  het infuus wat me te wachten staat. De zenuwen gieren op dit moment door mijn lichaam maar we blijven gewoon vrolijk. Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. Morgenochtend worden we om 06.30uur wakker gemaakt en zal ik alvast een kalmeringspilletje krijgen. De operatie start om 08.00uur en zal minimaal 8uur duren. Ik hoop zo snel mogelijk weer wat van me te kunnen laten horen. Een dikke kus van mij.

zaterdag 20 augustus 2011

Mijn eerste berichtje

Hehe, Eindelijk heb ik dan ook een Weblog. Hier zal ik zoveel mogelijk mijn ervaringen proberen op te schrijven.
Voor ons is de sneltrein allemaal begin mei begonnen toen we voor de zoveelste keer naar de huisarts gingen. Maar dit keer was er een bult zichtbaar in mijn bovenbeen, een bult waarvan zelfs de huisarts schrok. De volgende dag liepen we al in het Waterlandziekenhuis voor een echo. De uitslag zou een paar dagen duren maar toen we thuis kwamen werden we al gebeld door de huisarts. Er was iets mis, er was iets goed mis. Eenmaal bij de huisarts aangekomen hoorden wij dat er een tumor in mijn bovenbeen was gevonden en we werden gelijk doorgestuurd naar het AMC. Daar kreeg ik gelijk een MRI-scan en een CT-scan. Na een paar uur kregen we te horen dat ik Osteosarcoom heb, een kwaadaarige zeldzame bottumor. Op dat moment komt je wereld even stil te staan en gaat alles even langs je heen. Op negen mei werd er een biopt genomen en kreeg ik mijn Port-a-Cath, dat is een kastje in je lichaam waardoor de chemo zal worden toegediend.
Ondertussen heb ik nu al 5 chemokuren achter de rug en staat aanstaande maandag, 22 Augustus, de operatie op mij te wachten. Ze zullen tijdens de operatie een stuk beschadigd bot (18cm) eruit halen. Mijn kuitbeen zal in de plaats komen met een paar platen en schroeven. De operatie zelf zal 8 tot 15 uur duren, erg spannend allemaal dus.
Ik zal jullie op de hoogte houden!