Kuur nummer 9 was gestart op 28 oktober 2011. Na vier dagen mocht ik weer naar huis en was het afwachten op de blaren. Wonder boven wonder vielen de blaren mee en kon ik voor het eerst na de vervelende MTX-kuur gewoon eten en drinken. Omdat we nu over de helft van mijn protocol zijn, zijn we met het gezin zelfs nog uit eten geweest. Iets wat normaal gesproken onmogelijk is na een kuur. Op 5 november 2011 is mijn 10e kuur gestart, de AP-kuur. De AP-kuur is de zwaarste kuur in mijn protocol en valt ook onder de zwaarste categorie van de chemokuren. Deze AP-kuur zorgt ervoor dat mijn bloedfabriek wordt stil gezet. Ik zal daarom dan ook weer in aplasie raken (te weinig rode cellen, witte cellen of bloedplaatjes waardoor je weerstand snel achteruit gaat). Wel krijg ik na deze kuur drie weken rust, deze rust heeft mijn lichaam meestal ook hard nodig. We hopen dat de drie weken rust niet verstoord zal worden door koorts, bacterien of schimmels want op een spoedopname zitten we niet meer te wachten.
 |
| In bed met Peter Paul Muller / Martin Morero |
 |
| Gouden Kalf |
Meis toch! Wat lees ik jou blog met open mond! Wat heftig en wat vreselijk!
BeantwoordenVerwijderenIk wil je heel veen steun geven en hoop dat het allemaal helemaal goed gaat komen!
Zal je blijven volgen en ben vreselijk benieuwd hoe het allemaal met je gaat!
Liefs met veel kracht!
Dag Jill, via de weblog van Kanjer Guusje kom ik op jouw weblog. De afgelopen week heb ik vijf artikelen besteed aan Guusje. Van Guusje wil ik samen met haar vader Lowie een boek maken. Terecht werd ik er op gewezen dat er ook nog andere kinderen met kanker zijn die mijn/onze aandacht verdienen.
BeantwoordenVerwijderenNu ben jij geen kind meer maar een jonge vrouw in de bloei van je leven. Omdat je ouder bent dan Guusje heb je misschien meer weerstand opgebouwd. Laten we hopen dat jij het gevecht gaat winnen. Als ik naar je foto's kijk krijg ik het gevoel dat het gaat lukken.
Op mijn weblog staat een verhaal van een vrouw (veel ouder dan jij) met botkanker die ondanks slechte vooruitzichten geheel genezen is. Haar medicijn was de liefde. Bij liefde denken we gelijk aan relaties. Maar je kunt liefde ook breder opvatten.
Nu las ik dat jij een reis aangeboden hebt gekregen naar Portugal om daar te zwemmen met dolfijnen. Dat is een mooi vooruitzicht. Over dolfijnen wordt van alles verteld. Het zijn zeer intelligente dieren die mensen hebben gered. Vertrouw maar op de kracht en de mensenliefde van dolfijnen. Het gaat goedkomen Jill. Houd vol!
Veel sterkte en liefs van Ko
Eigenlijk via het weblog over Guusje op jouw blog gekomen, en direct met mijn neus op de harde werkelijkheid gedrukt....
BeantwoordenVerwijderenKanker treft (heel) jong en (heel) oud.
Dat weet je ergens wel,maar in het dagelijks leven ga je daar toch altijd aan voorbij, tot je iets leest wat je echt aangrijpt en je via via verder "verstrikt" raakt in al die ellende.
Wat een sterke mensen zijn er toch. Ik vind mezelf altijd wel redelijk sterk,maar werkelijk,ik val in het niet bij mensen als jij, Guusje, Pieter,Xena en al die anderen die dagelijks 24/7 gevechten moeten leveren en dat vol overgave blijven doen.
Ik wil jou (en uiteraard al die anderen) zó veel sterkte wensen.
Ik volg je blog, als het mag, en hoop werkelijk voor je dat dit blog later voor jou slechts een herinnering zal zijn, een herinnering waar je aan terug kan denken als een gewonnen veldslag.
Ik wens je al het geluk en al het moois toe.
Ook ik kom via KanjerGuusje op jou web-log terecht!
BeantwoordenVerwijderenJeetje jeetje... wat kan ik hier over zeggen..
Ik weet niet zoveel te zeggen, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen!!
Ik zal je web-log zeker blijven volgen, tenminste als dat mag.
Groetjes Sanne
ook hier weer een onbekende.
BeantwoordenVerwijderenheel erg veel sterkte en beterschap!
Lieve Jill,
BeantwoordenVerwijderenWij hopen samen met jou, dat de bijwerkingen tot een minimum beperkt blijven, en dat een onverwachtse opname achterwege zal blijven.
Ga door op de manier zoals je het nu doet.
krachtig en vastberaden baan je jezelf een weg door de verschrikkingen van het chemo-geweld
We zullen je waarschijnlijk niet meer tegenkomen op F8 Noord, maar we zullen je proberen te blijven steunen waar we kunnen.
We verdwijnen dus wel uit je zicht, maar niet uit je hart.
Groetjes, Petra, Ilse & Iomhar
Kanjer Jill, daar ben ik weer. Gisteren uitgebreid met Lowie over je gehad. Allereerst wil ik het verhaal weten achter de foto's hierboven. Peter Paul Muller zou zijn Gouden Kalf schenken aan de kinderboerderij. Waar zijn de lammetjes op de foto? ;-) Dan ben ik van plan ook aan jouw strijd aandacht te besteden. Wil je via mijn weblog contact met me opnemen?
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.kovandijkvertelt.nl/contact/
Hou vol meid, ik spreek je.
PS, alle meelezers en lotgenoten, ik vind iedereen met deze ziekte even belangrijk maar kan onmogelijk aan alle Kanjers een blog besteden. Ik hoop dat daar begrip voor is.
Jill we denken aan je,dagelijkse problemen als een paar versleten knieen, de krant die niet bezorgd is zijn van een andere orde maar jij moet er tegenaan,positief denken en vertrouwen houden.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Gerrit Rademaker Alma,s vader
Hoi Jill,
BeantwoordenVerwijderenIk lees sinds kort je blog. Wat een zware tijd moet dit voor je zijn. Jij bent echt een doorzetter. Ik vind het echt heel knap hoe jij ermee omgaat. Ik las ook dat je met dolfijnen gaat zwemmen in Portugal van doe een wens. Dat heb ik 2 maanden geleden gedaan en ik kan vertellen dat het echt een superleuke ervaring was! En die villa was geweldig mooi :) je kwam er heerlijk tot rust. Blijf maar denken aan je wens, want ik weet nu dat wensen uit kunnen komen! Heel veel sterkte met de rest van de chemo's.
Liefs Gwen
Ik ben op je blog gekomen via Kanjer Guusje. Pfff, wat is het leven toch ook oneerlijk! Ik hoop dat je je snel wat beter voelt en dat de chemo's goed aanslaan. Veel sterkte en succes! Je bent een topper.
BeantwoordenVerwijderenLiefs.
Try to keep smiling, even when you're thinking you never do it again. Good and bad times ♥
Hoi Jill
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben via Ko van Dijk op jou weblog gekomen. Zo jong en al zoveel ellende, de wereld zit rot en oneerlijk in elkaar. Betreft de chemo, ik weet er alles van. Vooral de tijd erna. Ik ben 65, maar jij nog zo jong, dit is 10x erger. Heel veel sterkte ik blijf je volgen. Liefs, een buurvrouwtje? ( Wormer ) Paula
Hoi Jill,
BeantwoordenVerwijderenIk kwam op je blog en ik herkende gelijk je foto. We hebben namelijk allebei op het PCC gezeten. Ik ben erg geschrokken van je verhaal en ik wens je veel sterkte.
Groetjes Anouk
Dag lieve Jill,
BeantwoordenVerwijderenIk ben via via op je blog terecht gekomen. Ik ben
enorm onder de indruk met alles wat je moet doormaken. Meis, heel veel sterkte.
Liefs, Ria